Op safari te paard in Zuid Afrika met mijn kinderen

Wat vooraf ging …

We beslisten in december 2018 om in april 2020 op safari te paard te gaan met de kinderen.  Maar – zoals bij zoveel reizigers – stak Covid er een eerste én een tweede stokje tussen. 

Het was tandenbijtend aftellen naar poging 3 (met de nodige vooraf stress qua formaliteiten – maar hierdoor kon ik als reisagent me perfect inleven en meeleven met andere personen die afreizen ☺) 

Zondag

Eindelijk op weg! We komen veel te vroeg op de Airparking aan en genieten van de Diamond Lounge; om 18h35 (met nog een half uur vertraging – gelukkig voorzag ik extra marge overstap tijd) vertrek. Om 20h zijn we uit het vliegtuig in Frankfurt en om 22h05 nemen we de Boeing 747 richting Johannesburg.

Maandag 

Aankomst – in de regen – in Johannesburg om 8h30; klaar voor een transfer van 3h30 richting Vaalswater in de provincie Limpopo grenzend aan Botswana. De autosnelweg is zeer goed onderhouden. Onderweg zien we al kudu en zebra (achter omheining) en mensen die fietsen en langs de baan stappen.  We passeren het stadje Vaalwater en gaan het laatste stukje in: een half uur over een (door de regen) erg modderig baantje. 

Bij aankomst in Horizon krijgen we een hartelijke ontvangst van Laura, Rachel, Kristy, Shaun en een resem honden.  

Voor de lunch kunnen we reeds in onze kamer; we krijgen de Rondaval & Twin Peaks. Twee typisch Afrikaans ingerichte kamers met in het midden een overdekt terras. Ruime badkamers, bij ons een groot bed, voor mijn kinderen (11 en 12 jaar):  twee aparte bedden. Op het terras – met een verbluffend uitzicht over de tuin en het meer – staan geriefelijke tuinmeubeltjes.   Na de lunch eventjes bekomen en dan al meteen tijd voor teatime. Dit kan niet snel genoeg gaan voor mijn meisjes; ze staan te popelen om in het zadel te kruipen (en ik ook ☺).

Onze gids neemt ons mee over de zandpaden; na 20 meter al een eerste galopje.  Mijn kinderen hadden tot nu toe enkel stap en draf in de piste gedaan en waren nog nooit alleen buiten gaan wandelen; … dus : met een klein hartje bij mij. Maar ze bleven beide keurig in het zadel zitten; de spits was eraf!

Onderweg dienden we te stoppen omdat zebra’s het pad versperren (zebrapad – haha). We rijden langs de drie meren en spotten tussen de waterlellies 4 nijlpaarden. De oudste is 44 jaar, de jongste amper een paar maanden.  Aandoenlijk, maar opletten geblazen: een nijlpaard kan zich zeer snel verplaatsen onderwater.

Voor de sundowner (apero) nog even snel wat social media posten en dan genieten van een gin tonic.  Blijkbaar is gin goed tegen de muggen. Laat maar komen!

Het diner is meloen met ham gevolgd door rijst, courgette en lam. Als toetje is er een meringue taart. Het gezang van de kokkin krijgen we er zomaar bovenop. Uiteraard mag tijdens het vertellen van onze avonturen de Zuid Afrikaanse wijn niet ontbreken.

Terug naar de kamer zien we de melkweg en mijmeren we nog even na bij de nachtelijke bushgeluiden.

Dinsdag 

Om 7h (uitslapen op een safari te paard lukt niet) worden we wakker op een zonovergoten dag. Om half acht is er ontbijt in Horizon: eitjes, yoghourt, toast, cornflakes, koffie, thee, melk en huisgemaakte confituur. Het prachtige uitzicht scherpt de eetlust aan. Een half uurtje later zitten we in het zadel (Viper, Fizz en Teepee nemen ons mee op hun rug), met vandaag een stop aan Camp Davidson. Er zijn 5 geriefelijke tenten (glamping!), zwembad en een loungetent. Je kan voor 1 nacht genieten van een tent bush ervaring of als je African Explorer (combinatie Zuid Afrika en Botswana) rijdt, verblijf je hier 3 nachten.

We sluiten de voormiddag af met een zwempartijtje in het meer (helaas zijn de nijlpaarden present aan de andere kant, dus heel erg lang kunnen we er niet in).   Wat een zalige ervaring.  Geen koud water gevoel, alleen een happy feeling!

"Wat een zalige ervaring.  Geen koud water gevoel, alleen een happy feeling!"

In de namiddag zien we een kudu met haar kalfje.  De kinderen kunnen goed mee op het aangehouden tempo (stap of galop; er wordt nauwelijks draf gedaan). We zien sporen van erdvark, hyena en zelfs luipaardsporen!

Voor meer ervaren ruiters wordt een hoger tempo voorzien.

Er zijn weinig insecten, maar veel andere kleine diertjes zoals libellen en eekhoorntjes en kleine (of minder kleine) hagedissen.

Na een verkwikkende douche met heerlijk geurende shampoo: tijd voor teatime. Deze keer een lekkere kop koffie (of thee) met een vers gemaakte appel crumble. Njammie!

Onderweg leren we ook over de ‘baboon rooth’ een plant die gebruikt wordt om pijn te verlichten (of om high van te worden).  De bladeren zijn zeer sterk en worden gebruikt om oa manden te vlechten.  Een demonstratie blijft niet uit.

De sundowner deze keer is voorzien op de vlakte vol zebra en wilde beest (= gnou). We hebben het goed en verliezen de tijd uit het oog, waardoor we in het donker huiswaarts moeten. Een nieuwe ervaring. Alweer ☺

Lifetime memories!

Woensdag 

Alweer een vroeg ontbijt ofte ‘het maximum uit elke minuut halen’.

Vele paarden hier hebben maar 1 oog omwille van doorns die er in kwamen of vliegen die eitjes in het oog legden. De paarden zelf hebben er weinig last van. Ook als ruiter ondervind ik weinig hinder.

We rijden onder een zon overgoten hemel opnieuw door een totaal andere setting. De gids vertelt dat de omheiningen van 4 grote domeinen weggehaald zullen worden, dus extra veel plaats voor de dieren om te zwerven door de bush.

Alhoewel ik vrij sportief ben en regelmatig rij voelen de spieren toch wat verzuurd.

Dé oplossing? Een massage. Hier zeg ik geen nee tegen. De masseuse kneed vakkundig en haalt alle pijnlijke plekjes weg. De volgende dagen heb ik géén spoortje meer van spierpijn. Oef!

En dan tijd voor western games.  Zo traag mogelijk galop, slalom, rond de ton, ‘around the world’ (een cirkeltje draaien op jouw zadel), met een bekertje water een grote pot vullen, … noem maar op. Big fun! De meisjes en ik gieren van het lachen. We werken de opdrachten niet al te elegant af, maar de pret is wel verzekerd. Thuis moeten we hier zeker verder op oefenen…  

Voor de liefhebbers is er hier ook polomogelijkheid.

Het golden hour doen we deze avond aan het zwembad. Amarula (lijkt een beetje op Baileys) en/of Zuid Afrikaanse gin: bring it on ☺.

Donderdag 

Op onze laatste ochtendrit zijn we maar met z’n drietjes + een gids vooraan en een back up gids. We zien een zebra mama met baby, gracieuze giraffen en ook de nijlpaarden komen opnieuw te voorschijn. De zandpaden zijn ideaal voor de galopjes. Op de vlakte maken we uitgebreid tijd voor foto’s van de zebra’s en impala.  We spotten zelfs enkele struisvogels en een beetje verder weg kruist in een flits een wilde kat ons pad.

We nemen afscheid van de gidsen, staff en paarden en vertrekken naar deel twee van deze reis. Op anderhalf uur rijden (waarvan 2x 30 minuten over zandbaantjes) ligt Ants Nest. 

"En ja: een olifant kruist ons pad. Met de rode lamp kunnen we deze gigant bewonderen."

​

De weg van de poort naar Nest biedt een totaal ander zicht dan in Horizon. Wat bezielt een mens om nét die locatie uit te zoeken om zich te settelen?  Ants Nest heeft niet het wijdse zicht van Horizon lodge, maar is knus genesteld in the bush. Het personeel is hartelijk en de ‘welcome scones’ smaken heerlijk.  

Op onze eerste wandeling krijgen we ontzettend veel uitleg van Sekwhiri. (Later zal blijken dat hij een wandelende natuur encyclopedie is). Onderweg zien we twee babygirafjes, ringstaart antilopes, groepjes vrijgezellen impala’s en kruisen we ook onze eerste neushoorns.  Imposant!  Het is belangrijk om steeds de aanwijzingen van de gids goed te volgen als je wil vermijden dat je in een doornstruik raakt – zeker ook op letten van de ‘wait a little’ plant, deze heeft haakjes als doorns en het duurt wel eventjes voor je ze uit jouw huid kan halen …-  en ook opletten voor de ‘golden web’; dit zijn reuze spinnenwebben die prachtig goud kleuren bij het invallen van het zonlicht. De bewoner van dit web is gigantisch!

Op de afgesproken plek voor de sundowners zijn de niet ruiters inmiddels ook aangekomen. Zij deden een mini safari wandeling met de nodige uitleg onderweg.  De paarden worden losgelaten (zij leven in de bush en tussen het wild) en wij nestelen ons met een drankje. De retour naar de lodge is per jeep. 

Aangekomen in de lodge is het kampvuur aangestoken en is de weg naar de diner locatie voor deze avond (elke avond wordt een ander plekje voorzien) verlicht met fakkels.  Alweer heerlijke gerechten op tafel aangevuld met verschillende soorten Afrikaanse wijn.

Voor we naar onze kamer terug gaan, werpen we een blik op de sterrenhemel.  WAW!

Wij verblijven in de Davidson Suite (twee kamers naast elkaar). Er is oa ook de Rondaval en de Sable suite. Bovendien werden twee nieuwe kamers ingericht: Kingfisher en Flycatcher.

Vrijdag 

Deze ochtend opnieuw op pad met Sekwhiri, ondertussen doet mijn man een toer met een stalen ros. Op Ants zijn er verschillende mountainbikes. Opgelet: je dient steeds onder begeleiding te fietsen. Hier zijn neushoorns en buffels aanwezig en niet enkel ‘aaibare’ dieren …

Deze namiddag is er een excursie met de auto naar Kololo. Dit is een lodge gelegen aan de zuidkant van het Welgevonden National Park. De rit er naar toe duurt lang omdat de weg in een extreem slechte staat is.    Bij aankomst wisselen we van voertuig – van minibus naar open game drive jeep – en starten we de zoektocht naar leeuwen en olifanten. Gelukkig liggen er dekentjes, want helaas is het weer aan het keren en wordt het fris.   We zien zebra, kudu, wildebeest, neushoorn, giraffen en ook 3 cheetahs … en een vierde houdt ons nauwlettend in het oog.  We staan oog in oog met het snelste landdier ter wereld.

Tijd voor een (bewolkte) sundowner.  Deze keer een warme chocomelk ipv een frisse apero.  We zetten de tocht verder in het donker. De gids heeft een volle lamp en een rode lamp bij zich. De volle lamp is voor het spotten van nachtdieren, de rode lamp gebruiken we om de dagdieren niet te verblinden.  En ja: een olifant kruist ons pad. Met de rode lamp kunnen we deze gigant bewonderen en als hij verder wandelt zet de gids de koplampen aan op zijn achterzijde.  

Om af te sluiten maakt de gids ons ook attent op een mini kameleon. Die op 10 minuten tijd een paar keer van kleur verandert. De kleurverandering bij kameleons heeft blijkbaar vooral te maken met hun gemoedstoestand.  De gamedrive duurde van 15h30 tot 19h30. Helaas zagen we geen leeuwen, maar toch blij dat we deze ervaring konden beleven.  Na een rit van anderhalf uur (met een bang hart dat het onweer in de verte zou overkomen tot bij onze zandwegen – waardoor we gegarandeerd vast zouden rijden) komen we toe op de lodge.  Gelukkig kunnen we nog even opwarmen met een heerlijk driegangen diner.  En nadien moe maar voldaan bedje binnen onder het muskietnet.

Zaterdag 

We staan op en genieten van toast, eitjes, pannenkoeken en yoghourt. De weersgoden zijn ons niet goed gezind maar motregen deert ons niet. Ant Barber is vandaag onze gids. De focus ligt nu meer op snelheid dan op uitleg. Omdat de regen nu veel fellers is, onstaan er her en daar plasjes en kleine vijvertjes. Leuk om door te galopperen!  Ant neemt mij en de kinderen mee langs een nieuwe route (die we ‘De Koppenberg’ dopen) mee naar Ant’s Hill. Dit is de tweede lodge gelegen op hoogte met prachtige uitzichten.  De kamers liggen verspreid en garanderen privacy.  Sommige kamers hebben een eigen plunge pool. Als reisagente is dit zeer waardevolle info voor mij; zo kan ik levendig zien welke kamers voor wie het beste past.   Ant’s Hill is ruimer en luxueuzer dan Ant’s Nest. Ideaal voor koppels, honeymooners en rustzoekers.  De beide lodges liggen op 9 km van elkaar en opereren onafhankelijk. Elke lodge heeft zijn eigen crew en paarden.   We keren terug per jeep en passeren het kleine vliegveldje waardoor reizigers nog comfortabeler kunnen reizen.

Na de teatime pakken we ons zo goed mogelijk in voor een rit in de – inmiddels – gietende regen. Mijn oudste dochter kiest voor een modder parcours met de mountainbike; mijn jongste dochter en ik kruipen in het zadel. Na 10 minuten zijn we tot op het bot doorweekt, de dieren verstoppen zich en door de regen worden de zandstroken gevaarlijk glibberige weggetjes.  Mmmm, dan toch maar beter huiswaarts richting de haard om alles goed te laten drogen.

We sluiten de dag af met een kijkje in de souvenirswinkel. Zo kunnen we een klein stukje van dit paradijs meenemen naar huis. Die ochtend had mijn oudste dochter een stekel van een stekelvarken gevonden. Ook deze komt mee als souvenir.

Het diner is alweer op een andere locatie. Dit is écht een sterk punt van deze vakantiebestemming: mini verrassingen worden aan elkaar vastgeknoopt tot een mooie schitterende ketting.

Zondag 

Deze nacht bleef het regenen en waaien ☹; onze rijkledij was nog verre van droog, dus we opteren voor een gamedrive binnen het Ants gebied en gaan op zoek naar buffels.  De dieren houden ook niet van regen en verschuilen zich in de bush. Onze gids doet z’n uiterste best om iets te vinden. Het enige wat ons pad kruist is een gigantische neushoorn. Na 30 km rond hobbelen dan toch nog een ‘buit’.

Na de lunch nemen we een warm badje en genieten we van de uitgebreide teatime en tijd voor spelletjes en een goed boek. Want ook dit hoort bij vakantie!.  

Onze laatste diner houden we in het gezin met z’n viertjes. Tafelen met een internationaal gezelschap is leuk, maar de kinderen vinden het ook super om eens met z’n viertjes bij te kletsen. Ik hoor hoe ze enthousiast vertellen over hun belevenissen.  Mijn oudste dochter wil hier over enkele jaren als vrijwilligster komen werken.  Doén!

Maandag 

De tijd vliegt … onze laatste ochtend … in, jawel: zon! Oef. Gelukkig zijn onze kleren droog (dank je hoorns van de gigantisch buffelkop boven het haardvuur om onze jassen te helpen drogen ☺)

Vandaag rij ik op een arabiertje; Kazoo. Volgens Ants de Porsche uit zijn stal.  Yesssssssssss! Voor mij met stip het beste paard van de hele vakantie. Goed vooruit en stopt op het moment dat ik het vraag.  We krijgen een extra lange en snelle rit begeleid door Ant.  De kinderen zijn uitgelaten en blij.  Door het mooie weer is er opnieuw meer wild te zien: een kudu met prachtige gekrulde hoorens, bushvarkens, wrattenzwijnen …  Wat een afsluiter!  De sporen van buffels zijn alom tegenwoordig, maar hoe we ook zoeken, we vinden niets.   Omdat we – na een rit van 3h30 - vrij diep het gebied zijn ingegaan, doen we de retour met een jeep.  Echt een toffe afsluiter jeep en paardrijden op 1 voormiddag.

Na de lunch nemen we via Vaalwater onze transfer terug naar de luchthaven van Johannesburg voor een vlucht van 10 uren tot in Frankfurt en Brussel.    Africa; we will be back!